İmdaaatt!

İki gündür süren hummalı hazırlıklardan sonra yarın nihayet
büyük gün.içimin umutlu yanlarının aksine bi kırgınlık,bi çaresizlik,bi yalnızlığa hükmedememe hali var üzerimde.

Akrabayı taallukatın büyük bir kısmı hanemizi şereflendirmek üzere gelecekler(bu arada ben.nasıl bir dil kullanmaya başladım bilemiyorum)Camları sil,perdeleri yıka,dip köşe toz al,hatta balkonları bile yıkadım.sanki şu soğuk havada gelen akraba büyükleri balkonda oturacak,yada perdeyi açıp durun ben bır de pencerreden bakayım diyip şöyle bir camlara.göz atacak.
Bunlarla kalsa iyi yine.ikram edilecek nevale,tatlıda şu mu olsa yoksa bu.mu olsa diye düşünüp en önemli memleket meselesinden bile zor bi sekilde karar verdikten sonra,daha da mühim bir konuya geçiş yaptım.Ya abi benim bu işlerle hiç işim olmaz ama nasıl oluyor da oluyor bilmiyorum.rujun rengini seçmek istemiyorum ,ya da elbisemin.boyuyla ilgilenmek istemiyorum.off çünki içim de içinden çıkılmaz bir yalnızlık,kimsesizlik,çaresizlik, bağlanmışlık,garibanlık..filan fişman durumları söz konusu.

Beni bırakacaksın,dağlara,kırlara salacaksın.Ondan sonra sor bana nasılsın diye :) 
Her neyse gevezeliğin luzumu yok hemde bu kadar çok yorulduktan sonra hiç yok.Yarın olsun da bakalım görelim artık el mi yaman bey mi ?:)Pc başında uyumadan...